Ebeveynlerin, çocuklarına söylememesi gereken 8 cümle nedir ? Uzman Psikolog Tuğçe Yılmaz konu hakkında değerli bilgiler verdi.
Ebeveynler olarak çocuğumuzu yetiştirirken vakit zaman yanılgılı telaffuzlarda bulunabiliyoruz. bu telaffuzlar bazen çocuklarımıza hayatları boyunca taşıyacakları tasaları, endişeleri ya da gereksiz sorumlulukları yüklememize sebep oluyor. Çocuklarımızla aramızdaki ilgiyi bozacak noktalara gelebiliyor. Bu yüzden çocuklarımızla konuşurken cümlelerimizi yanlışsız seçmemiz çok değerli. Şımarık,dik başlı,inatçı gibi…etiketlemelerle büyüyen çocuklar bir müddet sonra bunları bünyelerine kabul ediyorlar. Onlara yüklediğiniz bu sıfatlara uygun davranmaya başlıyorlar.
”ABLALAR/ABİLER KORKMAZ”
Bazen çocuklarımızı cesaretlendirme niyetiyle kurduğumuz bu cümlenin çocuklarımızın hislerini küçümsediğimiz algısını yaratacağını düşünmeliyiz. Korkan bir çocuk anlaşılmak ister. Burada onu bu stil cümlelerle cesaretlendirmek yerine, endişenin altında yatan duyguyu bulup çıkarmak ve onun üzerine çalışmak gerekir.
”SENİ BIRAKIP GİDERİM”
Bu biçim konuşmalar çocukta ayrılık telaşına sebep olabiliyor. Ayrılık telaşı yaşayan bir çocuk anneye daha bağımlı hale geliyor. Uykuya dalmada zorluk, okula gidememe üzere problemleri da beraberinde getiriyor.
”BÜYÜKLERİNE KARŞI GELME, NE OLURSA OLSUN SAYGILI OL”
Çocuklara hürmetin tek taraflı değil karşılıklı olması gerektiği hissini aşılamak çok değerlidir. Kültürel olarak büyüklere şartsız hürmet duyulması gereken bir toplumda yaşasak da hürmetin karşılıklı olması gerektiği, çocukların da hürmet duyulması gereken bireyler olduğu ve birtakım haklarının olduğu fikri çocuklara aşılanmalıdır.
”ŞU AN ÇOK MEŞGULÜM GİT BAŞIMDAN”
Bu cümle çocuğa kendini kıymetsiz hissettirebilir. Çocukların büyüklerin ilgisine gereksinimi vardır. Tabi ki her vakit uygun olup onlarla ilgilenmemiz mümkün değil lakin bunu ‘Ben de seninle vakit geçirmek istiyorum fakat şu an bir işim var, işimi hallettikten sonra seninle ilgileneceğim’ biçiminde söylemek daha hakikat olacaktır.
”SEN BUNU YAPAMAZSIN YA DA SEN HER ŞEYİ BAŞARABİLİRSİN”
Bu iki tabir de yanlış tabirlerdir. Çocuklara azmi, çalışmayı, sebat etmeyi öğretmek hakikat olan davranıştır. Sürece odaklanmak emeğini takdir etmek onların şahsî olarak emek vermenin değerini kavramalarına yardımcı olur.
”BENİ ÜZERSEN HASTA OLURUM DEMEYİN”
Çocuklarınıza anksiyete yüklemekten diğer bir işe yaramaz. Sizin hastalık durumunda tüm cürmü kendinde görür. Bunu içselleştiren çocuk kendini cürümler bu da ilerleyen devirlerde ruhsal sıkıntılar olarak gün yüzüne çıkabilir.
”NEDEN ONUN ÜZERE DEĞİLSİN”
Çocukları öteki akranlarıyla kıyaslamak çocuğun kıskançlık hislerini harekete geçirir. Daima kıyaslanan bir çocuk sorumluluk almaktan kaçınır. Toplumsal bağlantılarında zorluk yaşayabilir. Kendini yetersiz ve kıymetsiz hissedebilir. Eforlarının görülmediği fikrine kapılıp, çabalamayı bırakabilir. Anlaşılmadığını düşünerek içine kapanabilir. (BSHA – Bilim ve Sıhhat Haber Ajansı)
